XHýzlý Arama
Kent Ýmgesinin Çocuklarýn Perspektifinden Deðerlendirilmesi: Trabzon Ortahisar Örneði
Çisem Seyhan1, Þeyda Bülbül Arýoðlu21Dokuz Eylül Üniversitesi, Mimarlýk Fakültesi, Þehir ve Bölge Bölümü, Ýzmir2Karadeniz Teknik Üniversitesi, Mimarlýk Fakültesi, Þehir ve Bölge Bölümü, Trabzon
Çocuklarýn fiziksel ve zihinsel geliþimi açýsýndan önemli mekânlar olan þehirler genellikle yollar, kenarlar, düðüm noktalarý, bölgeler ve iþaret öðeleri ile tanýmlanýr. Bu çalýþmanýn amacý, günümüzde mekânla etkileþimleri sýnýrlý olan çocuklarýn kente yönelik algýsal yaklaþýmlarýný belirlemek, sosyal, doðal ve tarihi çevrelerle etkileþimlerini ölçmektir. Araþtýrma alaný Trabzon ili Ortahisar ilçesini kapsamaktadýr. Çalýþmanýn metodoloji kýsmý sözlü anketler ve zihinsel haritalarý içermektedir. Altý ortaokul, farklý sosyoekonomik bölgelerden rastgele seçilmiþ ve ilçenin çeþitli yerlerinden temsil saðlanmýþtýr. 256 anketten ve 192 zihinsel haritadan elde edilen veriler MAXQ-DA 2020 Analytics Pro kullanýlarak analiz edilmiþtir. Jaccard benzerlik endeksi, anketler için ortalama %91,23 ve zihinsel haritalar için %54,80 ortalama benzerlik göstererek veri gü-venilirliðini doðrulamýþtýr. Bulgulara göre; sözel verilerde düðümlerin sýklýðý baskýnken, görsel verilerde iþaret öðelerinin daha yoðun olduðu görülmüþtür. Ayrýca iþaret öðeleri ile tarihi yerler arasýnda anlamlý bir iliþki tespit edilmiþtir (Spearman korelasyonu=0,744, N=256). Sonuç olarak þehrin kuzey kýsmýnýn çocuklarýn zihninde daha anlaþýlýr olduðu ortaya çýkmýþtýr.
Anahtar Kelimeler: Çocuk, kent Ýmgesi; zihinsel harita; mekan algýsý.Evaluating Urban Image from Children's Perspective: The Case of Trabzon Ortahisar
Çisem Seyhan1, Þeyda Bülbül Arýoðlu21Department of Urban and Regional Planning, Dokuz Eylul University Faculty of Architecture, Ýzmir, Turkey2Department of Urban and Regional Planning, Karadeniz Technical University Faculty of Architecture, Trabzon, Turkey
Cities, which are significant spaces for the physical and mental development of children, are typically defined by paths, edges, nodes, districts and landmarks. The aim of this study is to identify the perceptual approaches of children, whose interactions with their surroundings are currently limited, towards the city, and to measure their interactions with social, natural, and historical environments. The research area encompasses the Ortahisar district of Trabzon province. The methodology of the study includes verbal surveys and mental maps. Six middle schools were randomly selected from different socio-economic regions to provide representation from various parts of the district. Data obtained from 256 surveys and 192 mental maps were analyzed using MAXQDA 2020 Analytics Pro. The Jaccard similarity index validated data reliability, showing an average similarity of 91.23% for surveys and 54.80% for mental maps. According to the findings, while nodes were predominant in verbal data, landmarks were more prominent in visual data. Moreover, a significant relationship was found between landmarks and historical sites (Spearman correlation = 0.744, N=256). Consequently, it was revealed that the northern part of the city is more comprehensible in the minds of children.
Keywords: Child, image of city; mental map; space perception.Makale Dili: Ýngilizce