Urban and peri-urban agriculture (UPA) impacts a wide range of social, economic and environmental aspects of urban development. This reflects the diversity of actors who participate in UPA governance processes and the intricacy of the UPA governance mechanisms themselves – both within individual UPA practices and in the process of city planning that regulates, supports and implements UPA initiatives. While the literature is rich in describing various UPA governance models, there is little research done on specific governance mechanisms that lead to concrete positive outcomes for UPA initiatives themselves, for urban dwellers and for rural-urban relations.
In this article we aim to find out if there are distinct UPA governance mechanisms that have positive impacts on the sustainability of UPA practices themselves, on their innovative potential and on their capacity to solve concrete local social, economic or environmental challenges. Based on empirical data from 15 case studies from Europe and beyond, the article presents an in-depth analysis of UPA governance practices and mechanisms, implemented by various combinations of actors at three distinct stages of the development of UPA initiatives: their initiation, their implementation and their long-term maintenance.
Based on a comparative analysis of top-down, bottom-up and hybrid governance approaches at these three stages, the article provides a comprehensive list of good practices and take-away lessons that could be equally valuable to practitioners, urban planners, policy-makers, supporting organizations and researchers in their attempt to enhance the conditions for UPA success and reduce the barriers it faces in any urban locality.
Kentsel ve kent çevresi tarımı (İngilizce: UPA - Urban and peri-urban agriculture), kentsel gelişimin çok çeşitli sosyal, ekonomik ve çevresel yönlerini etkiler. Bu, UPA yönetim süreçlerine katılan etkenlerin çeşitliliğini ve UPA yönetim mekanizmalarının karmaşıklığını yansıtır: Hem bireysel UPA uygulamaları içinde, hem de UPA girişimlerini düzenleyen, destekleyen ve uygulayan şehir plânlama sürecinde. Çeşitli UPA yönetim modellerini tanımlayan çok sayıda bilimsel kaynak söz konusu, ama UPA girişimlerinin kendileri, kent sakinleri ve kırsal-kentsel ilişkiler için somut olumlu sonuçlara yol açan belirli yönetim mekanizmaları hakkında çok az araştırma yapılmıştır.
Bu makalede, UPA uygulamalarının sürdürülebilirliği, yenilikçi potansiyelleri ve somut yerel sosyal, ekonomik veya çevresel zorlukları çözme kapasiteleri üzerinde olumlu etkileri olan farklı UPA yönetim mekanizmalarının olup olmadığını bulmayı amaçlıyoruz. Avrupa ve ötesinden 15 vaka çalışmasından elde edilen deneye dayalı verilere dayanan bu makale, UPA girişimlerinin gelişiminin üç farklı aşamasında çeşitli etken kombinasyonları tarafından uygulanan UPA yönetim uygulamaları ve mekanizmalarının derinlemesine bir analizini sunmaktadır: Onların devreye sokulması, uygulanması ve uzun vadeli bakımları.
Bu üç aşamada, yukarıdan aşağıya, aşağıdan yukarıya ve karma yönetişim yaklaşımlarının karşılaştırmalı analizine dayanan makalemiz, uygulayıcılar, şehir plâncıları, politika yapıcılar, destekleyici kuruluşlar ve araştırmacılar için UPA'yı başarılı kılan koşulları iyileştirme ve herhangi bir kentsel bölgede karşılaşılan engelleri azaltma çabaları konusunda eşit derecede değerli olabilecek iyi uygulamaların ve bundan çıkarılacak derslerin kapsamlı bir listesini sunmaktadır.