XQuick Search
Evaluating Urban Image from Children's Perspective: The Case of Trabzon Ortahisar
Çisem Seyhan1, Şeyda Bülbül Arıoğlu21Department of Urban and Regional Planning, Dokuz Eylul University Faculty of Architecture, İzmir, Turkey2Department of Urban and Regional Planning, Karadeniz Technical University Faculty of Architecture, Trabzon, Turkey
Cities, which are significant spaces for the physical and mental development of children, are typically defined by paths, edges, nodes, districts and landmarks. The aim of this study is to identify the perceptual approaches of children, whose interactions with their surroundings are currently limited, towards the city, and to measure their interactions with social, natural, and historical environments. The research area encompasses the Ortahisar district of Trabzon province. The methodology of the study includes verbal surveys and mental maps. Six middle schools were randomly selected from different socio-economic regions to provide representation from various parts of the district. Data obtained from 256 surveys and 192 mental maps were analyzed using MAXQDA 2020 Analytics Pro. The Jaccard similarity index validated data reliability, showing an average similarity of 91.23% for surveys and 54.80% for mental maps. According to the findings, while nodes were predominant in verbal data, landmarks were more prominent in visual data. Moreover, a significant relationship was found between landmarks and historical sites (Spearman correlation = 0.744, N=256). Consequently, it was revealed that the northern part of the city is more comprehensible in the minds of children.
Keywords: Child, image of city; mental map; space perception.Kent İmgesinin Çocukların Perspektifinden Değerlendirilmesi: Trabzon Ortahisar Örneği
Çisem Seyhan1, Şeyda Bülbül Arıoğlu21Dokuz Eylül Üniversitesi, Mimarlık Fakültesi, Şehir ve Bölge Bölümü, İzmir2Karadeniz Teknik Üniversitesi, Mimarlık Fakültesi, Şehir ve Bölge Bölümü, Trabzon
Çocukların fiziksel ve zihinsel gelişimi açısından önemli mekânlar olan şehirler genellikle yollar, kenarlar, düğüm noktaları, bölgeler ve işaret öğeleri ile tanımlanır. Bu çalışmanın amacı, günümüzde mekânla etkileşimleri sınırlı olan çocukların kente yönelik algısal yaklaşımlarını belirlemek, sosyal, doğal ve tarihi çevrelerle etkileşimlerini ölçmektir. Araştırma alanı Trabzon ili Ortahisar ilçesini kapsamaktadır. Çalışmanın metodoloji kısmı sözlü anketler ve zihinsel haritaları içermektedir. Altı ortaokul, farklı sosyoekonomik bölgelerden rastgele seçilmiş ve ilçenin çeşitli yerlerinden temsil sağlanmıştır. 256 anketten ve 192 zihinsel haritadan elde edilen veriler MAXQ-DA 2020 Analytics Pro kullanılarak analiz edilmiştir. Jaccard benzerlik endeksi, anketler için ortalama %91,23 ve zihinsel haritalar için %54,80 ortalama benzerlik göstererek veri gü-venilirliğini doğrulamıştır. Bulgulara göre; sözel verilerde düğümlerin sıklığı baskınken, görsel verilerde işaret öğelerinin daha yoğun olduğu görülmüştür. Ayrıca işaret öğeleri ile tarihi yerler arasında anlamlı bir ilişki tespit edilmiştir (Spearman korelasyonu=0,744, N=256). Sonuç olarak şehrin kuzey kısmının çocukların zihninde daha anlaşılır olduğu ortaya çıkmıştır.
Anahtar Kelimeler: Çocuk, kent İmgesi; zihinsel harita; mekan algısı.Manuscript Language: English