Þehir planlamada karar alma süreçleri ve uygulama aþamalarýnýn yönlendirilmesindeki eksiklikler nedeniyle kent mekanýnda fiziksel, sosyal ve ekonomik yönden olumsuz koþullar meydana gelmektedir. Bu temel problemi ele alan bu çalýþmada konunun irdelenebilmesi amacýyla Ýstanbul Ýli Çevre Düzeni Planý’nýn karar alma süreçleri örnek olarak ele alýnmýþtýr. Çalýþmada belirlenmiþ olan temel problemden hareketle çalýþmanýn amacý; karar alma süreçleri ele alýnmýþ olan Ýstanbul Ýli Çevre Düzeni Planý’nýn, plan baþarý ölçütleri bakýmýndan incelenerek yurtdýþýndan benzer metropolitan kentlerdeki planlama deneyimleri ile karþýlaþtýrýlmasý ve bu baðlamdaki sorun ve eksikliklerin ortaya konmasý olarak belirlenmiþtir. Çalýþmada, Ýstanbul kenti ile benzerlik gösteren kentler olarak Londra, New York, Lizbon, Montreal ve Paris kentleri seçilmiþtir. Bu doðrultuda Ýstanbul Ýli Çevre Düzeni Planý ve örnek olarak yurtdýþýndan seçilmiþ olan metropolitan kent planlarý incelenmiþ ve Ýstanbul planýna iliþkin planlama süreçleri diðer metropolitan kentlerdeki planlama deneyimleri ile plan-süreç-sonuç yöntemi kullanýlarak plan baþarý ölçütleri ýþýðýnda karþýlaþtýrýlarak irdelenmiþtir. Kullanýlan plan baþarý ölçütleri; içsel tutarlýlýk, kent taleplerine cevap verebilirlik, dýþsal tutarlýlýk, halk katýlýmý, insan kaynaklarý ve mali kaynaklarýn kullanýmý ve planýn etkileme derecesidir. Bu kapsamda Ýstanbul deneyiminde öne çýkan unsurlar, sorunlar ve eksiklikler saptanmýþtýr. Sonuç olarak özellikle halk katýlýmý, insan kaynaklarý ve mali kaynaklarýn kullanýmý ve planýn etkileme derecesi ölçütleri bakýmýndan Ýstanbul planýnýn eksiklikler içermekte olduðu görülmektedir. Bu çalýþma bundan sonrasý için bu konuda yapýlacak bilimsel çalýþmalara yön vermesi bakýmýndan önem arz ermektedir.

The physically, socially and economically negative conditions which take place in the urban areas are the results of deficiencies during the decision-making processes and leading to implementation phases of the urban planning activities. For the purpose of examination the subject in this study, which is dealt with this problem, decision-making processes of the Istanbul Environmental Plan were taken as a sample. In view of the main problem specified herein, this paper aims to examine the Istanbul Environmental Plan, which has been addressed with its decision-making processes, in terms of the success criteria for the plan and compare it with the planning experiences from the similar metropolitans abroad as well as to put forward the problems and deficiencies in this regard. In this paper, London, New York, Lisbon, Montreal and Paris were chosen as the cities which share similarities with Istanbul. Accordingly, Istanbul Environmental Plan and metropolitan plans cited from the abroad were examined; planning processes of Istanbul and those of the other metropolitans were compared by using the plan-process-result method under the light of the success criteria for the plan. The success criteria for the plan which are used in this study are internal coherence, plan relevance to the city needs and ambitions, external coherence, public participation, commitment of human and financial resources and effectiveness of the plan. Elements, problems and deficiencies which come forward in Istanbul experience were found out. Consequently, the Istanbul plan is understood to be lacking especially in terms of the public participation, commitment of human and financial resources and effectiveness of the plan. This study is important since it would guide the scientific researches which will be conducted in this field henceforward.

Yaþam kalitesi ölçütlerinden biri olan kentsel yeþil alanlar, kentsel çevrelerin mekansal bir bileþeni ve kent yaþantýsýnýn önemli hizmet sunumlarýndan biri olarak deðerlendirilmektedir. Bu çalýþmanýn temel amacý Ýstanbul’un farklý nitelikteki konut alanlarýnda kentsel yeþil alan kullaným özellikleri ile yeþil alanlardan memnuniyet düzeyinin belirlenmesi ve Ýstanbul genelinde yeþil alanlara ait bu özelliklerin mekansal olarak analiz edilmesidir.
Çalýþma, Ýstanbul’da yapýlaþma süreci ve sosyo-ekonomik özellikleri bakýmýndan farklýlýk gösteren konut alan alanlarýnda yürütülen araþtýrmaya dayalý olarak gerçekleþtirilmiþtir. Çalýþma sonucunda Ýstanbul’da yeþil alan kullanýmý ve yeþil alanlardan memnuniyet açýsýndan ön plana çýkan alanlar tanýmlanmýþ, bu alanlar mekansal olarak vurgulanmýþtýr. Bu özellikleriyle çalýþma Ýstanbul genelinde yeþil alan kullaným düzeyi ve memnuniyet düzeyi bakýmýndan analitik bir deðerlendirme ortaya koyarken, yeþil alanlarýn geliþtirilmesine yönelik stratejilere iþaret etmekte ve müdahale alanlarýný mekansal olarak tanýmlamaktadýr.

Urban green areas, as one of the determinants of urban quality of life, are considered to be a part of the urban spatial system and one of the crucial public services. The aim of this study is to determine the characteristics of citizens’ urban green area use and green area satisfactions and analyzing the spatial patterns of these characteristics.
The study is based on a research held in residential areas of Istanbul which differ in terms of development process and socio-economic characteristics. The study spatially demonstrates the spatial patterns of green area use and green area satisfaction in Istanbul; and indicates the diversifications according to Istanbul’s residential areas’ socio-economic and spatial attributes. Through these findings, the study provides an analytical assessment of urban green area use and satisfaction levels, moreover gives assistance for potential interventions of improving green areas’ quality and effective utilization in Istanbul, while also spatially addressing these intervention areas.

Bu çalýþma, biliþim ve iletiþim teknolojilerin yeni yönetim yollarý üzerindeki etkisini araþtýrarak, Ýstanbul Büyükþehir Belediyesinin web sitelerinin bir deðerlendirmesini yapmayý amaçlýyor. Buna baðlý olarak, bu araþtýrma yeni biliþim teknolojilerin- özellikle websitelerin- yerel ölçekteki yönetimi nasýl etkilediðini anlmaya yönelik yapýlmýþtýr. E- yönetim de adlandýrýlan bu yeni süreç literatürde geniþ bir yer almaktadýr. Bu makale, mevcut literatürün e-yönetim ile ilgile ana temalarýna deðinerek ÝBB’nin web portallarýný (websitesi ve diðer platformlar) e-yönetim açýsýndan deðerlendirmesini yapmaktadýr. Bu baðlamda, ÝBB’nin web sitelerinin içeriði üç temel konu üzerinden deðerlendirilmiþtir. Bunlar: bilgi saðlamak, hizmet vermek (e-hizmet), ve halkýn katýlmýný saðlamak olarak sýnýflandýrýlabilir. Bu üç konu ile ilgili belediyenin online uygulamalarý incelenmiþtir.

This paper deals with the evaluation of the Istanbul Metropolitan Municipality (IMM) web portals in terms of exploring the role of Information and Communication Technologies (ICT) in shaping new ways of governance. It tries to understand in the local (municipal) level the effects of ICTs and specifically the web portals in framing the new governance type which is called “e-governance”. Based on the existing literature on e-governance -by capturing the key aspects in terms of local governance- this paper takes the case of Istanbul Metropolitan Municipality websites by evaluating their character in three main aspects: informative (information share); service provider; and public involving (public participation).

Bu çalýþma, öncelikle soylulaþtýrma kavramýnýn zaman içindeki evrimi ve deðiþen anlamlarýna deðinerek, merkezi ve yerel yönetimlerin “ekonomik geliþme ve büyüme” söylemi üzerinden ulusal ve ulusaþýrý sermayeyle iþbirliðine girerek kent mekanýný yeniden düzenlemeye dair hayata geçirdiði projelerin soylulaþtýrma kavramýyla birlikte düþünülmesinin önemine odaklanmaktadýr. Kentsel dönüþüm adý altýnda dolaþýma sokulan ve kent merkezinde dar gelirli kesimlerin yaþam alanlarýný veya gecekondu mahallerini yýkmak suretiyle yerlerine sýfýrdan inþa edilen veya boþ ve atýl kalmýþ kent topraðý üzerine “yeni inþa edilen” projeler bir yandan kent mekanýnýn giderek daha varlýklý kesimler için yeniden üretilmesi anlamýna gelirken bir yandan da bir yerinden etme ve mülksüzleþtirme döngüsü tesis etmektedir. Bu anlamda, çalýþmanýn ikinci kýsmýnda, soylulaþtýrmanýn yeni biçimlerini anlarken, “yeni inþa yoluyla soylulaþtýrma” kavramýyla sürecin tanýmlayýcý bir öðesi olan “yerinden edilme” süreçleri birlikte ele alýnmýþtýr. Makalenin temel hedeflerinden biri de, neoliberal kentsel stratejilerin sistematik bir sonucu olan yerinden edilme süreçlerinin irdelenmesinde karþýlaþtýrmalý bir perspektifin benimsenmesine ve yeni yöntem arayýþlarýnýn önemine vurgu yapmaktýr. Bugün hem küresel ölçekte iþleyen mekan siyasetini tartýþabilmek hem de bunun yerel düzeyde çeþitlenen iþleyiþ biçimleri ve sonuçlarýna bakabilmek açýsýndan kent çalýþmalarý alanýnda “yeni inþa yoluyla soylulaþtýrma”nýn ve “yerinden edilme”nin farklý coðrafyalardaki tezahürlerine odaklanmak kaçýnýlmazdýr.

The last three decades has witnessed a proliferation of discourses produced by central and local governments on “economic growth and urban development”, all of which are embodied in projects developed by public-private sector cooperation, and which serve as the major tool to reorder and reproduce cities through new ways of capital accumulation. With reference to the evolution and changing meanings of gentrification, this study aims to discuss the frameworks in which these projects are to be considered as new forms of gentrification rather than as “urban regeneration projects”. Offering residential or multi-functional uses for middle- or upper-middle classes, these projects often pop up in neighborhoods of low-income inhabitants, and mostly involve the demolition of existing social housing or squatter settlements, thus causing severe forms of displacement and dispossession among former inhabitants. In this sense, it is necessary to create an overview of the concept and forms of displacement generated by new-built gentrification and the methodological questions in studying it. As a means to grasping the global geography of gentrification in its multiple forms and consequences, a new perspective of comparative urbanism and a place-based approach is indispensable. This study emphasizes the need to re-conceptualize both gentrification and displacement with reference to their various manifestations in different urban geographies, and thus offers a theoretical outline to frame displacement as a systematic result of gentrification, which, in its new forms, operates as today’s major neoliberal urban strategy.