City and the Woman: “Opening” and “closing” to the Space as a Body practice

This study is based on the findings of an etnographic study, completed in 2018, on the university student culture in Rize central district. In-depth interviews were conducted with 35 female and 22 male students. The university is reshaped by the presence of students in economic, social and cultural terms as well as its physical location in the center of the city. The student, who has come from a different cultural atmosphere, experiences different en-counter practices and feelings with the local notables in the city center. The main problematic of the study is how female students are articulated to cultural hegemony struggles through clothing and in which ways they represent the common sense of the city. It is observed that female students interact with the campus and re-produce everyday rituals of clothing. The emphasis on “morality” and “us” realized through the clothing of female students shaped by headscarf and ferace is transformed into a mechanism of approval by masculine gaze. Thus, while the mobility of the female students increases in the public spaces of the city, control and surveillance mechanisms make the contradictions in the female body visible. Female students, referring to the headscarf, descibe their bodies by dividing them into categories such as “open” and “closed.” The study reveals that the definitions of the body as it is divided into two categories are reproduced through the interactions of masculine gaze and space. Struggles for hegemony over the body should be analyzed in a pattern ranging from cultural structures to the individual’s relationship to the fashion and consumption. It is only in this way that the intersections between space and body can be displayed more clearly.

Kent ve Kadýn: Bir Beden Pratiði Olarak Mekâna "Açýlmak" ve "Kapanmak"

Bu çalýþma, Rize merkez ilçede 2018 yýlýnda tamamlanan üniversite öðrenci kültürü üzerine yürütülen etnografik çalýþmanýn bulgu-larýna dayanmaktadýr. Çalýþmada, 35 kadýn ve 22 erkek öðrenci ile derinlemesine görüþmeler gerçekleþtirilmiþtir. Üniversite, kentin merkezinde olan fiziksel konumunun yanýnda ekonomik, sosyal ve kültürel olarak öðrencilerin varlýðý ile yeniden þekillenmektedir. Kentin merkezindeki yerel eþraf ile farklý bir kültürel atmosfer-den kopup gelmiþ öðrenci, farklý karþýlaþma pratikleri ve hissiyatlar yaþamaktadýr. Çalýþmanýn temel sorunsalý, kadýn öðrencilerin kültürel hegemonya mücadelelerine kýyafetler üzerinden nasýl ek-lemlenmekte olduðu ve kentin ortak duyusunu hangi biçimlerde temsil ettikleri üzerinedir. Kadýn öðrencilerin kampüs çevresinde etkileþerek giyim kuþam gündeliðini yeniden ürettikleri görülmektedir. Kadýn öðrencilerin giyimi üzerinden gerçekleþen “ahlak” ve “biz” vurgusu ise bedendeki baþörtüsü, ferace gibi sembollerle biçimlenerek eril bakýþta kazanýlan bir onay mekanizmasýna dönüþmektedir. Böylelikle kent içindeki kamusal alanlarda kadýn öðrencilerin hareketliliði artarken diðer yandan kontrol ve denetim süreçleri kadýn bedenindeki çeliþkileri görünür hale getirir. Kadýn öðrenciler, bedenlerini örtünme pratikleri üzerinden “açýk” ve “kapalý” olmak üzere ikiye ayýrarak tanýmlamaktadýr. Bu çalýþmada bedenin ikiye bölünmüþ tanýmlarýnýn eril bakýþ ve mekandaki etkileþimlerle yeniden üretildiði ortaya çýkmýþtýr. Beden üzerindeki hegemonya mücadeleleri, kültürel yapýlardan, bireyin moda ve tü-ketimle olan iliþkisine kadar geniþleyen bir örüntüde deðerlendirilmelidir. Ancak bu sayede, mekân ve beden arasýndaki kesiþimler daha da net bir görüntü sergileyebilir.