Küresel Ýklim Deðiþikliði (ÝD) sorunu ülkelerin günümüze deðin uyguladýklarý ekonomik geliþme politikalarýnýn bir sonucu olarak dünya gündemindeki yerini son yýllarda giderek arttýrmaktadýr. Küresel ölçekte yapýlan anlaþma ve iþbirlikleri yoluyla, ülkeler ulusal düzeydeki geliþme politikalarý kapsamýna ÝD ile mücadele konusunu ele alarak belirlenen hedefler doðrultusunda emisyon azaltýmý ve ÝD’ye uyuma yönelik taahhütlerde bulunmaktadýrlar. Türkiye’de bölge düzeyinde geliþme konusunda bir ara ölçek kurum olan Kalkýnma Ajanslarý (KA), ulusal ve bölgesel düzeyde belirlenen geliþme hedefleri ve öncelikleri doðrultusunda bölgesel geliþme planlarý hazýrlamakta ve politikalar belirlemektedirler. Bu politikalar doðrultusunda, çeþitli mali ve teknik destekler ile yayýn, etkinlik ve toplantý gibi faaliyetler yoluyla bölgesel ölçekteki hedeflere yönelik uygulamalar yapýlmaktadýr. Bu çalýþmada Kalkýnma Ajanslarýnýn 2010 ve 2017 yýllarý arasýnda bölgesel geliþme amaçlý her türlü faaliyetleri içinde ÝD ve ÝD ile ilgili olanlarýnýn sayýsal olarak analizi yapýlarak söz konusu faaliyetlerin yýllara göre deðiþimi ve bunlarýn farklý etkinlik türlerine göre daðýlýmý incelenmiþtir. Araþtýrma sonucunda KA’larýn ÝD’ye yönelik Proje Desteði, Proje Çaðrýsý, Etkinlik ve Yayýn faaliyetleri yoluyla ÝD ile ilgili belirlenen 12 temel konuda yaptýklarý faaliyetlerin yýllar içinde sayýsal bazda azalma eðilimi içine girdiði, ÝD’ye yönelik doðrudan faaliyetler içinde destek ve çaðrý oranlarýnýn çok az olduðu ve bölgelerarasý geliþmiþlik farkýna göre KA’larýn ÝD’ye iliþkin faaliyetlerinin biçimlendiði tespit edilmiþtir.

Global Climate Change (CC) problem has been intensifying its place in the world agenda in recent years as a result of the economic development policies implemented by the countries. Countries have taken up the issue of combating CC in the context of development policies at national level and commitments to adapt to emission reduction in line with the targets set through global agreements and partnerships. Development Agencies (DA), function as intermediate agent in implementation of the regional level development policies in Turkey. Regional development plans are prepared in accordance with the national level plans that were set by the national development priorities. In line with these policies, various financial and technical supports, activities such as publications, events and meetings aimed at the regional scale are carried out. In this study, CC related activities of the DAs between 2010 and 2017 were analyzed quantitatively and the annual change in these activities and their distribution into different types of activities were examined. As a result of the research, it was observed that DAs have tendency to decrease their CC related activities through 12 basic areas related to 4 major activities: Project Support, Project Call, Activity and Publication. It was determined that the activities of the DAs related to CC are shaped according to the interregional development differences of DAs’ respected regions.

2003 yýlýndan itibaren 58. Hükümet’in Acil Eylem Planý kapsamýnda ülke çapýnda baþlatýlan konut seferberliðinde Toplu Konut Ýdaresi Baþkanlýðý (TOKÝ) inþaat sektörünün en etkili aktörlerinden biri haline gelmiþtir. Toplu konut ve kentsel dönüþüm projelerine öncülük eden TOKÝ, alt ve orta gelir gruplarýna konut sunumunu kendine strateji edinmiþ, bu baðlamda farklý bölgelerde alt gelir gruplarýnýn konut ihtiyaçlarýný karþýlamaya yönelik deðiþen ölçeklerde konut projeleri gerçekleþtirilmiþtir. Ancak bu uygulamalarýn konut sorunu ve ihtiyacýný ne ölçüde gözettiði, ilgili hane halklarýnýn konuta ekonomik eriþebilirliklerine katký saðlayýp saðlayamadýðý, araþtýrmalara konu edilmemiþtir. Ülkemizde genellikle ihtiyaç analizleri ve durum tespitleri tam olarak yapýlmadan belirlenen kentsel politikalarýn sonuçta hedeflerine ulaþýp ulaþmadýðý takip edilmediði gibi, bu politikalarýn ne türden etkiler yarattýðý da izlenmemektedir. Oysa kentsel politikalar belirlenirken ihtiyaçlarýn ve mevcut durumun iyi incelenmesi ve benimsenen politikalarýn sonuçlarýnýn izlenmesi beklenir. Ülkede ruhsatlý konut açýðý olduðu söylemine dayanan ancak ihtiyaç analizleri ve mevcut durum tespitleri yapýlmadan geliþtirilen ‘konut üretim seferberliði’ kapsamýnda ülkenin konut üretim hacmi oldukça artmýþtýr. Bu çalýþma kamu sektörü tarafýndan (TOKÝ) alt gelir gruplarýna yönelik olarak üretilen konutlarýn ve bu kapsamda benimsenen politikalarýn alt gelir gruplarýnýn konuta ekonomik eriþebilirliði üzerine etkilerini bölgesel düzeyde incelemeyi amaçlamaktadýr. Çalýþmanýn bulgularýna göre hane halklarýnýn konuta ekonomik olarak eriþebilirliklerinde pek çok bölgede geliþim olmasýna raðmen konut harcamalarý/gelir oraný %30 ön kabulünün üstündedir. Belirlediði en temel hedeflerden birisi alt gelir gruplarý için konut üretmek ve sunmak olan TOKÝ’nin ürettiði konut miktarlarý açýsýndan alt gelir gruplarýna konut sunumu ve konuta ekonomik eriþebilirlik anlamýnda ciddi bir katký saðlayamamasý bir eksiklik olarak saptanmýþtýr.

With the 58th Government’s Urgent Action Plan, including country-wide housing program, Housing Development Agency (HDA) has been one of the most influential actors in the construction sector. While HDA was leading to mass housing and urban transformation projects, it also targeted to provide housing for low and middle-income households. To do that, it executed various housing implementations in different regions of Turkey. However, the regional contribution of these activities to the housing affordability of households was not considered. Turkish urban policies, which are generally determined without the needs assessments and current situation analysis, are not monitored for their achievement of the expected outcomes or creation of unexpected impacts. On the contrary, a successful policy-making process requires analyzing needs and the current situation and monitoring the results of the implementation. With the country-wide housing program, based on the prevailing discourse of housing shortage and not backed up by scientific assessments, the housing production capacity of Turkey has considerably increased. This study aims at understanding and revealing the main effects of HDA’s housing policies and production for low-income households on housing affordability issue. The results of the study indicate that although there are significant improvements in housing affordability of households, housing affordability ratio of regions is still higher than the predefined affordability criterion which is 30%. Even one of HDA’s primary target is to provide housing for low-income households, the lack of contribution of its housing production to the housing affordability of low-income groups was observed.

Mekânsal geliþimin temel bileþeni olan planlarýn; uygulandýklarý alan üzerinde yaratacaðý etki planlama sürecinin öncelikli konularýndan biridir. Bu nedenle planlama sürecinde söz konusu etkinin analiz edilmesi ve anlaþýlmasý önemli bir aþamayý oluþturmaktadýr. Bu çalýþma, planlama sürecine bir katký sunma ve bu süreci iyileþtirme amacýyla; planlarýn uygulanacaklarý mekânýn çevresel sürdürülebilirlik potansiyeline olan etkisini analitik biçimde modelleyebilmeyi hedeflemektedir. Böylece planýn doðal kaynaklarýn kullanýmýna, tüketimine ve sürdürülebilmesine nasýl katký/etki saðladýðý ölçülerek; henüz hazýrlýk aþamasýnda bu bakýþ açýsýyla deðerlendirilmesi saðlanabilmektedir. Günümüzde mekânsal planlarýn sebep olabileceði çevresel sonuçlar, mevcut doðal çevrenin boyutu, büyüklüðü veya kapladýðý alaný ne kadar artýracaðý veya azaltacaðý, kiþi baþýna düþen yeþil alan miktarýný ne oranda deðiþtirdiði gibi bileþenler üzerinden deðerlendirilmektedir. Buna karþýn bir planýn mevcut ekosistem iþleyiþine olasý somut etkisi analitik bir yöntemle ele alýnmamaktadýr. Örneðin bir planýn hava kalitesinin nasýl deðiþeceði; su kaynaklarýnýn gelecekteki yeterliði ve kullanýmý; biyolojik çeþitliliðin ne oranda devam edeceði tam olarak analiz edilmemekte veya edilememektedir. Bu yaklaþým planlarýn uygulandýklarý mekân üzerinde öngörülemeyen etkiler yaratmasýna ve bu alanlarýn yaþanamaz bir hale dönüþmesine neden olabilmektedir. Planlama sürecindeki bu eksikliði gidermeye yönelik olarak, bu araþtýrma ile geliþtirilen model; çevresel sürdürülebilirliðin ekosistem servisleri temel alýnarak tanýmlanmasý ve özellikle üst ölçek stratejik mekânsal planlarla önerilen fonksiyonlarýn ekosistemler tarafýndan saðlanan servisleri ve faydalarý ne þekilde etkilediðinin ortaya koyulmasýný içermektedir.
Gerçekleþtirilen araþtýrmalarda mekânsal kullanýmýn ekosistem servisleri saðlama potansiyelinin anlaþýlmasýna yönelik etkin yöntemler geliþtirildiði tespit edilmiþtir. Bu yöntemler arasýnda Burkhard ve dið. (2009) tarafýndan geliþtirilen matris modeli önemli bir yere sahiptir. Söz konusu çalýþma ile arazi kullaným türlerinin ekosistem servisi saðlama potansiyelleri uzman görüþleri ve ölçüme dayalý veriler temel alýnarak puanlandýrýlmaktadýr. Bu araþtýrmada söz konusu matris modeli yeniden ele alýnarak mekânsal kullanýmýn yalnýzca saðladýðý faydalarý deðil neden olduðu etkileri de kapsayacak þekilde geniþletilmiþtir. Sonrasýnda mekânsal kullanýmýn hem saðladýðý fayda hem de neden olabileceði zarar Coðrafi Bilgi Sistemleri (CBS) tabanlý bir yazýlým geliþtirilerek deðerlendirilmiþ ve mekânsal plan ile planýn uygulanacaðý arazinin çevresel sürdürülebilirlik performansýnýn analiz edilmesi saðlanmýþtýr. Bu sayede mekânsal planlarýn çevresel sürdürülebilirlik ile iliþkisi modellenmiþtir.

Impacts caused by plans that are the primary components of spatial development are one of the initial subjects of the planning process. Therefore, analysing and understanding the impacts of the plans constitute a critical stage in this process. With the aim of contributing and enhancing planning procedures, this study focuses on modelling the impacts of plans on environmental sustainability state of the planning area with an analytical approach. Thereby a plan can be assessed based on its impact/benefit on the use, consumption and sustaining of the natural resources. Today, possible environmental results of the plans are estimated mostly based on changes in quantity values such as changes of size or area of natural environments or changes of green space area per person. On the other hand, a plan’s tangible results on the ecosystem process are not analyzed via an analytical method. For example, a plan’s impact on air quality, adequacy of water resources or continuity of biodiversity is not or cannot be assessed. This sort of implementation leads to unexpected effects occurred by plans and transforms cities into unlivable areas. To remove this gap in planning process; this research focuses on development of a model that enables to define environmental sustainability as a function of ecosystem services and evaluate the impacts of especially strategic level spatial plans on services and benefits provided by ecosystems. In recent studies, there are various methods developed for understanding the ecosystem service potential of land uses. Among these models, Burkhard et al.’s (2009) study is notable by implementing an efficient matrix model that includes ecosystem service potentials of land uses. The values of the potential are gathered by the expert-based and data-based scoring of each land use’s ecosystem services potential.
In this research matrix model is re-evaluated and expanded to include the impacts of land uses in addition to ecosystem services. Hence both the benefits and harms on ecosystems occurred by land use are involved in the matrix. Then these values are integrated into GIS; consequences of a plan on current land are and sustainability performance of the plan and implementation area is analyzed. As a result, relationship between environmental sustainability and land use plan is modelled.

6306 sayýlý Afet Riski Altýndaki Alanlarýn Dönüþtürülmesi Hakkýnda Kanun tüm kentsel alanlarý kentsel dönüþüme konu haline getirmiþtir. Merkez yetkisindeki yasanýn uygulanmasý yetki devri ile yerel yönetimlere býrakýlmýþtýr. Kentsel dönüþüm gibi oldukça karmaþýk ve çok aktörlü, beklenen sonuçlarý çok boyutlu olan bir planlama eyleminde kurumlarýn kendini buna karþýlýk verecek þekilde yeniden yapýlandýrmasý kaçýnýlmaz denilebilir. Kurumsal yeniden yapýlandýrmanýn hedefteki planlama eylemi doðrultusunda nasýl yapýlacaðý; bu yapýnýn kapasite ve yapabilirliðinin nasýl saðlanacaðý; bu yapýnýn farklý kurum ve organizasyonlarla, problem kapsamýndaki aktörlerle iliþki aðlarýný nasýl kuracaðý; bu yapýnýn süresi-sürekliliðinin ne olacaðý önem kazanan sorulardýr. Bu doðrultuda, bu araþtýrmanýn amacý, yerel yönetimlerin bu süreci yürütebilecek etkin ve yetkinlikte bir kurumsal kapasite yaratabilme kabiliyetlerinin sorgulanmasýdýr. Sorgulama üç farklý büyük þehir belediyesi ile derinlemesine mülakatlar yoluyla yapýlmýþ ve bulgular tartýþmaya açýlmýþtýr.

Law Regarding the Transformation of Areas under Risk of Disaster (Law No: 6306 enacted in 2012) made all urban areas subject to urban transformation. Although the Ministry was principal authority, implication process was delegated to the responsibility of local authorities. In order to achieving implication processes, local authorities have to being restrucured institutionally and creating institutional capacities. Some concerns have been arisen in restructuring process that those, eventually, define the method of the capacity creating in order to succeed the targeted transformation action in the targeted area. Concerns are upon those questions: what is the way of establishing institutional capacity? What is the way of setting institutional strategic vision in order to achieving targeted urban transformation? What is the way of setting relations between the institution and other related institutions? What is the way of setting relations between the institution and actors involved in the transformation process? In that context, the aim of this research is to investigate the capabilities of local authorities in institutional restructuring and institutional capacity creating. Investigation was done by face-to-face interviews with three different metropolitan municipalities and evidences were discussed consistent with theoretical background.

Ýnsan ve doða arasýndaki karmaþýk iliþkilerin bir ürünü olan peyzajýn, zamansal olarak deðiþiminin çoklu yöntemlerle tespit çalýþmalarý son 30 yýlda ön plana çýkmýþtýr. Konu farklý disiplinlerin kendi yöntem ve teknikleri ile açýklanmaya çalýþýlmýþ ve bu kapsamda farklý teorilerle geliþmiþtir. Bu makalenin amacý peyzajdaki deðiþimi niteliksel ve niceliksel olmak üzere çoklu yöntemler ile tespit ederek, peyzajdaki deðiþim süreçlerinin belirlenmesi ve bunlarýn nüfus verileri ve planlar kapsamýnda deðerlendirilmesidir. Bu amaçla 1957’den 2009’a kadar olan zamansal süreçte, Ýzmir’in Selçuk ilçesinin kent merkezi ve yakýn çevresini kapsayan çalýþma sýnýrlarýndaki peyzaj deðiþimi; niceliksel olarak kartografik analiz, niteliksel olarak rehberli gezi yöntemi ile tespit edilmiþtir. Araþtýrma alaný niceliksel olarak yapay alanlar, tarým alanlarý, meyve bahçeleri/zeytinlik alanlar ve diðer olmak üzere 4 arazi örtüsü/kullaným biçimine göre sýnýflandýrma yapýlmýþtýr. Bu kapsamda elde edilen sonuçlar ile çalýþma alanýn alansal (ha), istatiksel ve mekansal deðiþimleri tespit edilmiþ ve niceliksel olarak kentleþme, tarýmda yoðunlaþma, yeniden bitkilenme ve stabil olmak üzere 4 deðiþim süreci belirlenmiþtir. Çalýþmanýn niteliksel yönteminde ise saha çalýþmasý ile 15 rehberli gezi yapýlmýþtýr. Peyzajýn deðiþimine dair rehberlerden elde edilen bilgiler ise tarým alanlarýndaki deðiþim, meyve bahçeleri/zeytinlik alanlarýn deðiþimi, yapay yüzeylerin deðiþimi ve peyzajdaki diðer deðiþimler olmak üzere 4 tematik baþlýk altýnda deðerlendirilmiþtir. Bu deðerlendirme sonucunda ise peyzajdaki deðiþim mekansal olarak tespit edilerek haritalandýrýlmýþ ve kentleþme ve stabil olmak üzere 2 deðiþim sürecine referans verdiði görülmüþtür. Araþtýrma sonucunda niceliksel ve nitelikel yöntemlerden elde edilen bulgularýn karþýlaþtýrýlmasýnda her iki yöntemin eksikliklerinin birbirlerini tamamlayarak giderdikleri görülmüþtür. Bu kapsamda baþta arazi örtüsü /kullanýmýndaki deðiþim olmak üzere çoklu yöntemler kent çalýþmalarýnda da bir fýrsat yaratacaðý görülmektedir.

Multiple methods of determining the temporal change of landscape which is a product of the complex relations between man and nature have been the foreground in the last 30 years. The issue has been tried to be explained by its own methods and techniques of different disciplines and it has developed with different theories in this context. The aim of this article is to determine the changes in landscape by using multiple methods, to determine the change processes in the landscape and to assessment them within the scope of population data and plans. For this purpose, landscape changes from 1957 to 2009 in the study area which is covering the city centre of Ýzmir Selçuk district and surroundings of the city centre were quantitatively determined by cartographic analysis and qualitatively by commented walk methods. The research area was classified according to 4 land use/land cover type, including artificial field, agricultural areas, fruit gardens/olive grove areas and others. Within this scope, statistical and spatial changes of the study area were determined and 4 change processes were defined quantitatively as urbanization, increased cultivated land, re-vegetation and maintenance of land cover (no change). For the qualitative part of the study, commented walks were carried out with 15 people. The information obtained from the guidelines was evaluated under 4 thematic headings: change in agricultural areas, change of fruit gardens/olive grove areas, change of artificial field and other changes in landscape. As a result of this evaluation, the change in the landscape has been spatially determined and mapped, and it has been seen that it refers to 2 change processes as urbanization and maintenance of land cover (no change). As a result of the research, it was seen that the deficiencies of both methods were complementary to each other in comparing the findings obtained from qualitative and quantitative methods. In this context, it is seen that multiple methods, especially the change in land cover/use, will create an opportunity in urban studies.