Analyzing the Impacts of Slow City Branding on Urban Space: The Case of Sýðacýk

The Slow City movement, emerged in Italy in 1999, to increase the recognition of cities and ensure local sustainable development. The Slow City title is used as a tool for increasing the recognition of cities, development of tourism and boosting competitiveness. However, increasing recognition and the number of tourists can lead to changes in urban space and land use that contradict the slow philosophy. These cities are faced with threats such as migra-tion, construction on agricultural and natural areas, sprawl beyond the original urban pattern, increased number of tourists, lack of transportation and infrastructure and increasing vehicle traffic, culminating in departure from the Slow City criteria. Therefore, Slow Cities need a road map in order to combat these pressures and have to create a retrospective improvement paradigm to ad-dress the negative urban activities that have been implemented. This study investigates the impacts of increased recognition on urban space in Sýðacýk neighborhood of Seferihisar, which is the first Slow City of Turkey. Changes in urban land use following the acquisition of the Slow City title are analyzed in association with the local values and increasing migration and tourism pressure is discussed within the scope of slow philosophy and criteria. In the study, a scoring system was applied with slow city criteria. The study proposes planning approaches that aim to improve the Slow City affiliation processes by revealing the conflicts and threats that arise in urban space following increased international recognition of cities that are branded as a Slow City.

Sakin Þehir Markalaþmasýnýn Kentsel Mekâna Etkilerinin Ýncelenmesi: Sýðacýk Örneði

Sakin Þehir hareketi, kentlerin tanýnýrlýðýný artýrmak ve yerel sürdü-rülebilir kalkýnmayý saðlamak amacýyla 1999 yýlýnda Ýtalya’da ortaya çýkmýþtýr. Sakin Þehir unvaný günümüzde kentlerin tanýnýrlýðýnýn art-masý, turizmin geliþmesi, rekabet gücünün desteklenmesi için bir araç olarak kullanýlmaktadýr. Ancak artan tanýnýrlýk ve turist sayýsý, kentsel mekân ve arazi kullanýmýnda sakinlik felsefesiyle çeliþen de-ðiþimlere de sebebiyet verebilmektedir. Bu kentler göç, tarým alan-larý ve doðal alanlar üzerinde yapýlaþma, özgün kent dokusundan uzak yapýlaþmanýn yaygýnlaþmasý, turist sayýsýnýn artmasý, ulaþým ve altyapý eksikliði ve araç trafiðinin artmasý gibi tehditlerle de kar-þý karþýya kalmakta ve Sakin Þehir kriterlerinden uzaklaþmaktadýr. Dolayýsýyla Sakin Þehirler, baskýlarla mücadelede edebilmek için yol haritasýna ihtiyaç duymakta ve hayata geçmiþ olumsuz kentsel fa-aliyetler için de geriye dönük bir iyileþtirme paradigmasý yaratmak zorunda kalmaktadýr. Bu çalýþma, Türkiye’nin ilk Sakin Þehri olan Seferihisar’ýn Sýðacýk mahallesinde, artan tanýnýrlýðýn kentsel mekân üzerindeki etkilerini incelemektedir. Sakin Þehir unvanýndan sonra kentsel arazi kullanýmýnda meydana gelen deðiþiklikler yerel deðer-lerle iliþkilendirilerek, artan göç ve turizm baskýsý sakinlik felsefesi ve kriterleri kapsamýnda tartýþýlmaktadýr. Çalýþmada Sakin Þehir kriterleri ölçüt sistemiyle bir puanlama yapýlmýþtýr. Çalýþma, Sakin Þehir markasý ile kentlerin uluslararasý düzeyde tanýnýrlýðýnýn artma-sý sonucunda kentsel mekânda ortaya çýkan çeliþkileri ve tehditleri ortaya koyarak Sakin Þehir üyeliði süreçlerinin iyileþtirilmesini he-defleyen planlama yaklaþýmlarý önermektedir.